Stilte in de asfaltjungle

Dit artikel maakt onderdeel uit van ons project #BlijfSchrijven.

‘Laten we maar gewoon vrienden blijven.’ In dierentuin Ocean Park in Hong Kong leeft een stel reuzenpanda’s al tien jaar samen. Als broer en zus. Maar onlangs sprong inééns de vonk over. En bleek – zwart op wit – dat er nog passie in de panda’s zit. Ook ons eigen Ouwehands Dierenpark is plots een lang verhoopte babypanda rijker. Wat er nodig was voor dit wonder? Hetzelfde als in Hong Kong. Even geen eindeloze hordes homo selfiens voor het slaapkamerraam.

Ik volg in deze tijd geboeid het lot van de dieren. Dat klinkt wat onheilspellend, het lot. Maar de crisis blijkt eerder een lot uit de loterij.


’t Is voor de lente geen gemis
Als blijkt dat er geen mens meer is


Het meest profiteren de dieren die níet achter slot en grendel leven. Terwijl de mens zichzelf opsluit, verruimen zij hun horizon. Niet langer afgeschrikt door rondrazende mensbeesten ondernemen de eerste plattelandsbewoners een stedentripje. In Wales blijken berggeiten niet de meest begripvolle verkeersdeelnemers. In Barcelona struinen wilde zwijnen rond, op zoek naar authentieke tapas. In het Japanse Nara trekken groepen herten door de binnenstad.


Wie al in de stad woonde, geniet intussen van zalige rust. De vissen in Venetië zagen verbaasd de eeuwig woelende modder neerdalen. In het bootloze blauw kijken ze elkaar nu weer gewoon recht in de ogen. Of zijwaarts, dan. Bij de drukste halte van de rondvaartboten nestelt een eendenpaartje.

Toegegeven: het is niet overal Toon Tellegen wat de klok slaat. In de Thaise stad Lopburi brak een snoeiharde bendeoorlog uit tussen tempel- en straatapen. Zonder krioelende toeristen bleek er weinig eetbaars meer rond te slingeren. Men zegt dat de apen harder vochten om een bakje yoghurt dan Mexicaanse kartels om een lading coke. It’s a jungle out there.


Sommige dieren wacht een grimmiger lot. Geen slachtoffer van het virus, maar van een menselijk misverstand dat viral ging. We lazen over huisdieren in het Midden-Oosten, door hun baasjes verlaten, vergiftigd of overreden omdat ze corona zouden verspreiden. Maar ken je ook het verhaal van de kippen in India? Zelfde aanklacht: virusdragers! Een pijnlijk onnodige kippocide volgde. We rubriceren die maar onder ‘voedselverspilling’ – de miljoenen onfortuinlijke scharrelaars hadden toch al een enkeltje spit op zak.


Geen boom of vogel raakt ontdaan
Als heel de mensheid zou vergaan


We moeten ze straks teleurstellen, die parende panda’s. En met hen de rest van het dierenrijk. We popelen om de parken en pleinen weer te bevolken. Dan is het voorbij met de rust. Maar wacht… ik geloof zowaar dat er nog dieren zijn die ons graag zien terugkeren. Pientere beesten in gevangenschap lijken wat van slag door onze afwezigheid. Gorilla’s, otters, stokstaartjes – ze blijven keurig verschijnen op de afgesproken tijdstippen, maar geen mens komt hen nu begroeten.

Verrek, we worden gemist!

Eric de Frel